Bu arada blogu izleyen gençlere garip gelebilir ama belirtmekte fayda var, bizim zamanımızda her dakikamızı dijital ortama aktaran teknoloji yoktu:) Keşke olsaydı da izleyebilseydim bugün bebekliğimi, ilk oyunlarımı, çocukluk arkadaşlarımı. Elde olan fotoğraflarla avunuyoruz artık ne yapalım:) Haydi 30 yaş üzeri okuyucular.. Şarkıyı dinlerken zamanı geriye doğru sarıp hatırlamaya çalışın bakalım ennnnn küçüklük hallerinizi:) Herkese sevgilerimle.
Le Festin - Michael Giacchino (Ratatouille Soundtrack)
18 comments:
benim hatırladığım en eski anım; bir yokuşu çıkmaya çalışan,ama sürekli geri geri geri kayan küçük beyaz bir vosvosun içinde bunu eğlence olarak algılayıp kikirdeyen halim.1,5-2 yaşlarında olmalıyım.annemin anlattığına göre o yokuş trabzon'da atatürk köşkü'ne çıkan yokuşmuş.
bugün herkes çocukluğunu özlemiş galiba :) bakınız oip!
40 yaşın üstündekiler de aynı şarkıyı dinleyebilir mi? (Çaktırma iskonto yaptım biraz:))
Benim en eski anım da taşların arasında civciv arama hikayemiz, 2,5-3 yaş civarı, mekan Konya-Karapınar. Unutmam mümkün değil zira düşmüştüm ve izini hala alnımda taşırım.
Kara kitapp evet:) Bugün nostalji günü olmuş:)) Bu vosvos anısı da muhteşemmiş:) Bizim de oldu vosvosumuz tam 2 yıl. Hem de evlendiğimizde.. :)
Leylak Dalı olmaz mıı:D Tabi ki iskontolu iskontosuz herkes dinlesin hi hi:) Benim de alnımda izler dolu:) Onların hikayesini de sonra yazarım:)
Bu arada çizime ve 3 yaşındaki Pino'ya bayıldığımı yazmayı unutmuşum:))
hi hii:) teşekkür ederimmm:D
çok tatlı çizmiş, yazmışsın:)) bugün kalplerimiz karşılıklıymış gerçekten:)) sevgiler minnak Pino!!
Teşekkürler Oipcimmm:)) Keşke minnakken karşılaşıp birbirimize kaset şeritleri ikram edebilseymişiz :D
Çizgilerle ilgili bir anı da benden. babamın bana nil ve kazlar dergilerinden aldığını hatırlıyorum işte 2-3 yaşlarındayken. Bu arada benim küçüklüğüme ait kamera kayıtları var sürekli dans ettiğim. Fakat inan bunları sadece kendin izlemek istersin. Annem bazen " beni kızdırma hepsini burak'a izletirim " diye beni tehtit ediyor :))) gerçekten çok komik ve çirkinim :)) yine de geçmiş anılar çok güzel şeyler
ne enteresan di mi, çocukları bi heyecan bi yerlere götürmeye çalışıp duruyoruz, hatırlamayacaklar bile:)))
(Tabii öğrenmelerine, gelişmelerine faydalı oluyor ama bu başka bir tarafı)
Nesocum bence çok şirinsindir:) Kıymetini bil o görüntülerin:D Benim de Milliyet Çocuk dergilerim vardı ama bir tane bile elimde yok şimdi:( Sevgilerr:)
Denizcim bence kesinlikle iz bırakıyor o deneyimler hatırlanmasa bile. Gerçi artık ufaklıkların hatırlama derdi de olmayacak.. ev her yıla ait çekimlerle dolu:D
canımmmm
şimdi çocuklar doğduğu günü bile hatırlıyorlar :))))
sağolsun kameralar sürekli izleyince hatırlıyor sanıyorlar
sevgiler
Değil mi Maviannecim:) Bizimkiler de öyle! Ezberlediler izleye izleye:)
Çok sevgiler:D
o zamanlarda tatlıymışsın.
anıma gelice,
karşımızdaki bahçede çam ağacının altındaki renkli çiçeklerin yalnız benim için açtığına inanır, gizli ve sinsice oraya gider, şaşkınlıktan dona kalırdım...he he keşke o günlere geri dönsem.
3 yaşındaki pino çok şirin doğrusu. benim çocukluk anılarımda neler yokki. plastik kapkacaklarla evcilik, kalabalık doğumgünleri,susam sokağı, bonibon...
Gugukcumm çok tatlıymışsın sen dee:) Ben küçükken ölümsüz olduğumu zanneder diğer insanlar da üzülmesinler diye bu sırrı saklardım:D Bende dönmek istiyorum çocukluğuma:))
Dicle aynı şekildeee.. minik alüminyum tencerelerim vardı benim:) Nedense saklamamışız onları:( Ne evcilik oynardım onlarla ve mahallenin tum çocuklarıylaa...Tiyatro oyunu gibi olurdu resmen:)
Sanırım en eski anım şuydu; 3 yaşında filanım babamla pilli bir lokomotifim vardı onu evin taş zemininde birbirimize gönderiyorduk.. vagonları var mıydı hatırlayamadım. Daha skiyi hiç hatırlamıyorum, bu anı da 2-3 saniyelik bir kırpıntı gibi.
30 sene önceye döndüm evet, pinom.
Elifcim benimki de 2,3 saniyelik kırpıntı anı:).. baksana 3 yaştan öncemizi hatırlayamıyoruz:)) öptümmm çokkk:D hem seni hem 3 yaş Elif'i :D
Post a Comment