Yeni yılın ilk günlerinde keyifli bir yazı yazmak isterdim ama ne yazık ki iyi bir başlangıç yapamadık. Çok tatlı kuşum Miniş hastalandı ve ellerimde hayatını yitirdi:(
Çok çırpındım onu hayata döndürmek için. Ne yapacağımı şaşırdım. Veterinere yetiştirdiğimde yitirmiştim onu çoktan:(
Şimdilerde Şirin hep Miniş'i çağırıyor cikleyerek.
İçim ağlıyor onun bu haline.
Oda oda uçup arıyor. Birlikte tünedikleri yerlerde oturup etrafı izliyor.
Çocuklar şu an veterinerde sanıyorlar Miniş'i.
Uygun bir dille anlatacağız iki üç gün sonra.
Offff offff... Ne kadar kolaymış hayata veda etmek.
Kötü bir tecrübeydi bunu tek başıma yaşamak.
Tek avuntum kucağımda huzur içinde gidişiydi.
Öpe öpe koklaya koklaya....
35 comments:
:( cok kotu bır hıs ama ınsanı duyguları kabarttıgı ıcın bır yandan olumlu .. ne bıleyım soyleyemedım dogru duzgun bır sey
Çok tuhaf bir biçimde bağlanıyoruz onlara Pino ve gittiklerinde çok acı çekiyoruz.
Kaç kere başıma geldi bilsen.
Can sonuçta değil mi?
Çok üzüldüm. İçim acıdı birden; kendi arkadaşım Zazu'yu hatırladım. Öylece bakıyor insan ve elinden hiç bir şey gelmiyor. Özlem'in de dediği gibi, can işte. Küçük, büyük hiç fark etmiyor.
canım pinocum, hay allah ne desem ki, en iyisi susmak....
Yass, caresizlik ve elinden kayip gitmesi cok cok aci. ama bu hayatin bir gercegi iste...
Özlem aynen. birlikte evini hayatini paylasiyorsun.. ailenin bir uyesi haline geliyor ve gidisleri cok uzucu oluyor:(
Banu kesinlikle öyle. Sicacik nefesleri ve pıt pıt atan kalpleriyle bir can onlar. belki bedenleri küçük ama kalbimizde açtığı yer inanılmaz büyük...
Gugukcum.. elden bir şey gelmiyor malesef:(
çaresizliğin en acı yönü böyle anlar:(( insan öyle benimsiyorki aileden oluyor..
Pinocum ne desem bilemedim, minicik bir can ama insanı nasıl acıtıyor yokolduğunda.
En iyisi 2011'in en tatsız olayı bu olsun demek galiba, diğeri sevginize emanet...
Çok üzüldüm, ben de canım kuşumu gözümün önünde kaybetmiştim, kayıplar hep acı veriyor insana.
çok üzüldüm pino'cum minik yardımcın melek olmuş. ben de leylak dalı'na katılıyorum. yaşayacağın en kötü şey bu olsun. o yüzden yeni yıla umutla başla. bazı kayıplar bize elimizdekilerin değerini hatırlatmak içindir diye düşünüyorum.
sevgiler.
Çocuklar olmasa sadece bu nedenden evde canlı beslemezdim.
Bidişleri bile hayatı öğretiyor onalara aslında.Ama ben de çok etkileniyorum.
Ne yapalım,elden gelen bişey yok canım.
:(
Ay Pino çok üzüldüm inan, biliyorsun ben de Kedi annesiyim bir an kendimi senin yerine koydum :'( Çok acı bir durum , birkaç sene önce kardeşim diye büyüdüğüm teyzemin köpeği Nosi'yi de kaybettiğimizde böyle çok ağlamıştım. İnsan evdeki ağzı olup dili olmayan o minnoşlara öyle bağlanıyorki
Acaba yeni bir kuş mu alsanız belki diğer kuşta yalnızlık çekmez ??
Meyra kesinlikle ailenin bir uyesi oluyor. caresiz kalmak kotu bir his...
Leylak Dalım, zaten o minnacık savunmasız halleri insanı perişan eden:( çok teşekkür ederim...
Bir annenin paylaşımları sevgisi hep kalbimizde olacak... sağolun...
kara kitapcım bu durumu ellerimdeyken yaşamak beni kötü etkiledi. çok haklısın. gitmek o kadar kolay ki... sevdiklerimize sımsıkı sarılalım.. öpüyorum çok...
Tülin ablacım evet haklısın hayatın tüm yönlerini öğreniyorlar. Gidişleri çok acı ama birlikte yaşadığınız sürece paylaştığınız sevgi ortamı bu acıyı biraz olsun dindiriyor. Kocaman sarılıp öperim...
Deli anne sevgiler...
Nesocum çok acı cidden. kuşlarımız kafeste yaşamadığından tüm anımız hep birlikte geçiyordu. insan çok bağlanıyor gerçekten. Şirin'e bir eş almayı düşünüyoruz ama önce tam olarak onun da iyileşmesi lazım. Şu an ishali var ama veteriner atlatacağını söyledi. Önce bir iyileşsin o da tamamen sonra ona bir hayat arkadaşı getireceğiz. kocaman öperim çok sağol..
çok üzüldüm, evin bir ferdi oluyorlar, kayıpları acı veriyor:(
dün akşam pamuk'u severken onu kaybetmenini beni nasıl üzeceğini düşünmüştüm ben de üzerine de miniş'i katbeyttiğinizi öğrenince...
ne diyim bilemedim :((
lolipu teşekkürler çok, vermiş oldukları sevgiyle teselli oluyoruz...
beenmayacım Pamuk'un uzun ve sağlıklı bir ömrü olsun inşallah. Gerçekten zor.. ama şanslıyız ki koskocaman bir sevgiyi paylaşıyoruz onlarla birlikte olduğumuz sürede.. sevgiler ikinize de...
Çok üzücü. Nasıl boşluk değil mi yoklukları?
ah pinocum :(
ben de ne diyeceğini bilemeyenlerdenim :(( umarım çocuklar kolay atlatır...
Başınız sağolsun, çok üzüldüm :( Huzur içinde kucağınızda gitmiş, huzur içinde yatsın... Sevgilerimle...
Ah pinom , çok üzüldüm.
ne diyeceğimi bilemiyorum.
o anda avuçlarında olması beni biraz olsun avuttu ama işte...
oyyy çok üzüldüm pinocum yaa.. bilirim eivn bir parçasını kaybetmeyi , insan herşeyine alışıyor :((
Çocuklar nasıl karşılayacak :(
Pino:(( o kadar çok geldi ki başıma, her defası ayrı zor, çok üzücü malesef... Bora'nın, Afrika'daki ailesinin yanına geri döndüğünü sandığı bir papağanı var hatta... yazık miniciğe ve sana:((
Daha yakinlarda Mavis'ini kaybetmis birisi olarak seni ne kadar iyi anliyorum Pino :(((( Gittigi yerde huzur icinde uyusun!
Nehir İdacım malesef öyle:(
Battadolum bu sabah Arda ölüm konusunu deşmeye başladı. Ama hayatı acı tatlı yanlarını yaşaya yaşaya öğrenecekler:(
Evren'cim evet. Zaten ellerimde bunu yaşamış olması biraz içimi rahatlatıyor. sevgiler çok.
Nihancım.. çok minikler çok acizler:( off offf...
Özii hem çocuklar hem de Şirin .. Çok asabi oldu eşi.Hiç ısırmayan kuş ısırmaya başladı bizi. anlatamıyor tabi:(
Oip'im... kesinlikle çok zor. Hele işin içinde çocuklar olunca:( Yaşamışsın sende işte:( sevgiler çok..
Bercestecim Maviş'de huzur içinde uyusun:((( Minnak tatlı kuşlar...
Ahh pinocum kıyamam çok üzüldüm,ben en son iki kaplumbağamızı arka arkaya ve birde üstüne çok geçmeden muhabbet kuşumuzu kaybettikten sonra isyan edip bir daha asla hiç bir hayvanı evime almayacağım dedim. Hatta bir ara kendi kendimi suçlamadım da değil hani.
Ufaklıklar için daha anlamsız ve üzücü bir durum,insan nasıl anlatacağını da bilemiyor ki...
Şuşum zaten onlara ölüm kavramını anlatmak çok güç. Bugün Arda anneannem ölmeyecek ama değil mi diye burnunu çekerek gitti okula:( bağlantıyı böyle kurdu bu seferde:(
:((
Evde evcil hayvan olması iyi güzel hoş da... Kaybı üzüyor insanı.
ÜZGÜNÜM.
Hayal arkadaşlarım, teşekkür ederim.. evet.. en zoru kaybetmek onları.. ama sevgilerinin değeri sonsuz...
kıyamam muhabbet kuşum boncuk da öyle gitmişti avucumda öpe koklaya :(
çok üzüldüm ya :( ölüm bu var ya küçük büyük insan yada kuş hiç farkı yok herşekilde üzülüyor ve şok oluyorsun :((
Nasıl nasıl üzüldüm anlatamam. En çok da Şirin'in haline. Hadi çocuklara anlattın da Şirin'e ne denir, nasıl açıklanabilir ki? Çok çok üzüldüm
Fundacım üzüldüm sizin de bunu yaşamanıza:(
Burcucum minik canlar onlar çok savunmasız...Ne yazık ki hayatın acı bir gerçeği:(
Elif ada Şirin bizi ısırmmaya başladı, hırçınlaştı.. anlatamıyor ki:( culüp culüp diye çağırıyor Miniş'i :(
canim pino.... cok uzuldum.... ne desem teselli etmeyecek biliyorum ama onu cok sevdigin icin ve boyle sevgiyle ugurladigin icin simdi oldugu yerde {kus cennetinde} etrafindakilere nasil en sevilen kus oldugunu anlatiyordur eminim... iyi ol...
:(
Canım Niluferim cok sagol.. Minisimizin ic sizisi kalbimizde hep olacak.. ama sevgisi de oyle.. ne guzel yazmissin icimi deldi gecti.. gercekten anlatiyordur degil mi diger kuslara... canim benim opuyorum cok...
Banum.. kus meleklerle o simdi...
Post a Comment