Hani terzi kendi söküğünü dikemez diye bir söz vardır. Gerçekten doğru! Meraklı Minik dergisi için tam 2.5 yıldır çizim yapıyorum ama bir kere bile çocuklarımla "Küçük Eller İşbaşında" köşesine bir çalışma yapıp yollayamamıştım. (Hani yolladığım yer de uzak değil iki yan masadaki Fuly'cim yani:)Her ay tamam bu sefer yapıyoruz dememe rağmen bu iş hep bir sonraki aya kalıyordu.. Taa ki bu aya kadar. Neyse ki Temmuz ayı Edwin ve Neil'in Ay'a ayak basışının 40. yılıydı da bende bunu fırsat bilip evde yaptığım Ay partisinde işi bitirdim:)
Önce acayip heyecanlandılar ama sonrasında Temmuz sıcağında dedelerinin yün eşofmanlarını giydirip, eldivenlerini takıp bir de alüminyum folyolara sarmaya kalkışınca "Biz astronot olmak istemiyoruuuuuuuuz" diye kaçışan iki küçük canavara dönüştüler. Hemen bir köşede sıkıştırıp kafalarına astronot başlığı niyetine şeffaf naylon yapıştırdığım tasları da geçirip deklanşöre bastım:) Yarım saatin sonunda hepimiz kan ter içerisinde boynumuza elektrik süpürgesinin hortumu dolanmış şekilde (ki hortumun içinde kalıp etrafa saçışan tozları ve pisliği saymıyorum bile:) iptal vaziyetteydik.
Deniz "Anne artık uçabilecek miyiz?" diye sordu.
"Hayır" dedim. Hatta "Houston, we have a problem" bile dedim de espirimi anlamadı bebeler:))
Umarım bu etkinlik ileride onların astronot olma hayallerini etkilemez:))
Dergi dün geldi bize.. akşam götürüp göstereceğim, bakalım basılmış fotoğraflarını dergide görünce ne hissedecekler:D
