Saturday, October 17, 2009

Küçüktüm Ufacıktım

1989 yılının bahar aylarında, öğretmenler odasında, okul gazetemizin ilk sayısı için çizmiştim yukarıdaki karikatürleri.. O kadar heyecanlanmıştım ki basılıp elime aldığımda. Zor çevirmiştim titreyen ellerimle ikinci sayfayı. Tabi ki bilemezdim o yıllarda gelecekte yapacağım işi, seçeceğim mesleği.. Ben zaten bu işi yapmak için doğmuşum da yanlışlıkla araya 5 yıllık bir istatistik macerası sokmuşum:)) Ne yapalım.. Buna da ülkemizdeki eğitim sisteminin cilvesi diyor mutlu mesut kaldığımız yerden devam ediyoruz :D

14 comments:

Gidi Kuzgun Güdük Fare said...

Adam olacak çocuk küçük yaştan belli edermiş kendini :))

pinomino said...

Di mi ama gidi kuzgun güdük fare:))

Bengi Gençer said...

heyecanlı minik, olmuş meraklı minik :D çok tatlı! :))

Unknown said...

Bende okul gazetesinde küçük hikayeler yazardım.şimdi de oğluma masallar yazıyorum,akllıbebekte köşe yazarlığı yapıyorum.hatta bu masal kitaplarını satışa çıkarmayı düşünüyorum.demek ki insan eninde sonunda doğruyu buluyor pinocuğum...

Hayalbemol said...

Bu filmin sonu güzel, önemli olan bu. Yani diyorum ki, şu anda istediğin şeyi yapabiliyorsun, istediğin işten kariyerine, düşüncelerine ve yaşamına devam ediyorsun. Ya istatistikçi olsaydın :)

pinomino said...

Bembicim gerçekten de öyle olmuş:))Teşekkür ederim öptüm çok:))

Tubacım, kesinlikle küçükken gönül verdiğimiz işlerin hayatımıza yansıması oluyor büyüdüğümüzde.. Umarım sende masallarını gerçekleştirirsin.. Hepsi tek tek dökülür sayfalara ve çocukların dünyasına renk katar.. sevgilerimle:)

Hayalbemol mutsuz bir bankacı olurdum sanırım! İnsanın sevdiği şeyi iş olarak yapabilmesi büyük bir mutluluk..keşke herkes sevdiği işi yapabilse.. sevgiler çok..

Evren said...

ne iyi olmuş, hobini işin yapabilmen... ilk çalıştığım yerdeki patronum şöyle demişti, şanslıysanız yapmaktan keyif aldığınız bir işiniz olur, hele de hobinizi işe dönüştürebildiyseniz, şans oyunlarından milyoner olmanıza gerek... gerek var mı yok mu bilemeyeceğim ama insanın yaptığı işten keyif alması kadar değerli bir şey yok gerçekten...

Karen Hanim said...

İyiki doğru mesleyi buldunuz ve pes etmediniz! Pes etseydiniz dünya eksik olurdu!

elif ada said...

O zamandan belliymis icindeki cevher. Insanin yaptigi bir seyin boyle baskalarina ulasmasi harika birsey. Ben de ilk ceviri kitabim ciktiginda kitapcidan cikamamistim bir turlu. Bakin bunu ben cevirdim, haydi alin okuyun demek istemistim herkese. Sevgiler
Umur & Ada

pinomino said...

Evrencim kesinlikle haklısın.. İnsanın sevdiği işi yapması mutlu bir insan olmasını sağlıyor.. Ve mutlu olunca da çevrene sıkıntı ya da karamsarlık yerine neşe saçıyorsun.. Keşke herkes sevdiği işi yapsa.. o zaman dünya daha mutlu bir gezegen olurdu.. çoook sevgilerr:))

Karen Hanım , evet en çok bu özelliğimi seviyorum bende.. Kesinlikle hayallerimi kovalamaktan vazgeçmiyorum:) sevgiler çok:D

Elif Ada merhaba:) Bende aynı heyecanı yaşıyorum.. her ay dergilerimizi raflarda en ön sıraya diziyorum markete gittikçe:))) Gerçekten müthiş bir duygu bu herkese eserlerinizle ulaşabilme durumu:) Kocaman Öpücükler:))

Anonymous said...

Pinocuğum,

Sen doğuştan çizermişsin. Umarım 1989'dakiler gibi 2049'da çizdiklerini de burada sergilersin.

Tuğba Can

pinomino said...

Tuğbacımmm.. senin yazdıklarınla birlikte olacak di mi ama:D

Şenay- Doğam said...

Ne kadar guzel hayallerını kovalamaktan hıc vazgecmemıssın :) Senın adına çoook sevındım.. o zaman kı heyecanla tıtreyen eller.. emınım kı..her cızımın sonunda.. her baskıda.. yıne aynı heyecanı yasıyordur :)

pinomino said...

Doğacım aynen:)) Hiç bir zaman da tamam ben oldum diyemiyorum.. Her zaman için bir sonraki iş daha iyi olmalı diye düşünüyorum.. sanırım son çizgilerimi de çekene kadar da bu devam edecek:)) sevgiler:))

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...